ακροκελαινιώ

ἀκροκελαινιῶ, -άω (Α)

(μόνο στη μτχ. ἀκροκελαινιόων) (για τα κύματα) αυτός που σκουραίνει, που γίνεται μαύρος κατά την επιφάνεια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + κελαινιῶ (-άω)].